Obraz motoryczności zawodnika

Kolejny raz rysunek pokazuje wykres pracy serca podczas wysiłku o wzrastającej intensywności (fioletowa krzywa na rysunku). Wyznaczając PPB jesteśmy w stanie określić strefy wysiłkowe każdego zawodnika. Stworzyć obraz jego motoryczności. Jest to bardzo przydatne w kontroli obciążeń treningowych za pomocą sport testera lub przy badaniu wysiłku meczowego. Doskonale wtedy widać na wykresie pracy serca ile czasu i w jakiej strefie spędził dany gracz.

 

Charakterystyka stref:

STREFA BEZTLENOWA KWASOMLEKOWA - energia wytwarzana jest bez udziału tlenu, ATP odbudowywane jest z glikogenu, występuje wysokie wytwarzanie kwasu mlekowego (od 8 do 15 mmol/l osocza krwi). Zawodnik może pracować w tej strefie kilka minut, najnowsze badania, które widziałem pokazały, że zawodnik podczas meczu będąc na parkiecie przebywa w tej strefie większość czasu. Najlepszym przykładem wysiłku beztlenowego kwasomelkowego z innej dyscypliny jest bieg na 400 m lub 800 m.

STREFA TLENOWO- BEZTLENOWA - energia wytwarzana jeszcze przy udziale tlenu, ATP odbudowywane z glikogenu i glukozy, wytwarzanie kwasu mlekowego jest średnie do 4 mmol/l. Zawodnik może przebywać  tej strefie kilkadziesiąt minut. Jest to najkorzystniejsza strefa do kształtowania wytrzymałości tlenowej. Inne dyscypliny: bieg na 5 km.

STREFA TLENOWA - energia wytwarzana przy dużym udziale tlenu, ATP odbudowywane głównie z tłuszczy, kwas mlekowy na poziomie 2-3 mmol. Zawodnicy biegający maraton spędzają w tej strefie najwięcej czasu.

STREFA REGENERACYJNA - praca w tej strefie regeneruje organizm, obniża poziom kwasu mlekowego we krwi. 

Istnieje również:

STREFA BEZTLENOWA NIEKWSOMLEKOWA - strefa typowo szybkościowa, wysiłki kilkusekundowe, niski poziom kwasu mlekowego oraz niski poziom tętna, typowy przykład dyscypliny: bieg na 100m.