Wytrzymałość to zdolność organizmu do wykonywania długotrwałego wysiłku fizycznego bez spadku jego efektywności. Wytrzymałość dzieli się na tlenową i beztlenową. Te dwa rodzaje wytrzymałości rozdziela granica, która nazywa się Próg Przemian Beztlenowych (PPB). PPB – jest to graniczna intensywność wysiłku, przy której występuje równowaga między wytwarzaniem, a utylizacją kwasu mlekowego we krwi. Na poziomie PPB stężenie kwasu mlekowego wynosi 4 mmol/l.
Jak można to graficznie zobrazować? Podczas wykonywania wysiłku fizycznego np. biegu, wraz ze wzrastającą intensywnością, aż do odmowy organizmu. Do pewnego poziomu tej intensywności spokojnie możemy biec i nie czujemy zmęczenia, a po przekroczeniu tego poziomu odczuwamy wyraźne zmęczenie, ciężko się oddycha, występuje uczucie ciężkich nóg. Aż po pewnym czasie nie jesteśmy w stanie kontynuować wysiłku i osiągamy maksymalna częstość skurczów serca (HRmax). Ten moment przejścia z wysiłku, który nas nie męczy na wysiłek który nas męczy, to właśnie PPB. Im poziom PPB jest na wyższym poziomie tym zawodnik jest lepiej przygotowany motorycznie. W treningu wytrzymałości chodzi o to, aby podnieść PPB na jak najwyższy poziom. Wysiłki podprogowe są najlepsze do tego, aby podnieść PPB na ten właśnie poziom.
Rysunek przestawia wykres pracy serca podczas wysiłku o wzrastającej intensywności aż do odmowy. Podczas takiego wysiłku występuje charakterystyczne załamanie się krzywej pracy serca i ten właśnie punkt załamania to PPB. Na poziomie PPB możemy określić częstość skurczów serca(75-85% HRmax , 150 – 180 u/min), prędkość biegu (najczęściej waha się od 3,2 do 4,5 m/s) i stężenie kwasu mlekowego we krwi, które u większości zawodników jest stałe i wynosi ok. 4 mmol/l osocza krwi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz